De Ramp van Woerden

Woerden heeft altijd al een strategische ligging en daardoor veel te verduren gehad. Het lag bijvoorbeeld op de grens van het Romeinse Rijk en was het hoofdkwartier van de Oude Hollandse Waterlinie. In de tijd van Napoleon heeft Woerden het ook zwaar gehad met een enorm dieptepunt wat betiteld wordt als ‘De Ramp van Woerden’. Wat is er gebeurd en hoezo wordt het beschouwd als dé ramp van Woerden?

Jan Meulman, een vrederechter en vooraanstaand inwoner van Woerden, heeft het met eigen ogen gezien en beschreven in het boek ‘Woerden Slagtmaand MDCCCXIII’. Ga mee terug in de tijd en ontdek wat hij heeft meegemaakt.

“Het is 1813 en Napoleon heeft al enige tijd grote delen van Europa in zijn macht, zo ook Nederland. Echter is de macht van Napoleon aan het afnemen en onstaat er steeds meer verzet. Het is dan ook de Woerdense inwoners niet ontgaan. Ze lachen de nog kleine Franse bezetting op straat uit en roepen kreten zoals: ‘Woerden krijg je niet, ga terug naar het zuiden.’”

“Ondertussen slinkt de macht van Napoleon steeds verder en rukt het Duitse leger op richting Nederland. Tijd om in actie te komen, vindt generaal C.F. de Jonge. Hij vormt een Hollands legerkorps in het westen van het land om de Fransen te verjagen en wilt oprukken naar Utrecht. Echter zaten de Woerdenaren helemaal niet te wachten op een slagveld. Jan reist halsoverkop naar het westen om de generaal te overtuigen om zijn actie enkele dagen uit te stellen. Hij wist namelijk dat de Duitsers waren aangekomen in Amersfoort en dus de bevrijding dichtbij was. ‘De generaal kon zich vinden in zijn voorstel en dus keerde Jan ‘s avonds met enige geruststelling weer terug naar Woerden.’”

“Enkele dagen later was het zover, de Hollandse legerkorpsen veroverden Woerden met 250 man en de Fransen vluchtten naar Utrecht, waar ze zich aansloten bij andere troepen. Door de redelijk gemakkelijke verovering van Woerden en het oprukken van het Duitse leger in Amersfoort, kwamen de Fransen onder hoge druk te liggen in Utrecht. Jan voelde zich niet op zijn gemak en dat bleek niet voor niks.”

"Er staan in Utrecht 4.000 Franse soldaten klaar om naar Woerden op te rukken. Dit gebeurde zo geruisloos dat de Utrechters er niets van merkten en dus ook geen alarm konden slaan om de Woerdenaren te waarschuwen. Van alle soldaten vertrokken 1.600 soldaten stilletjes naar Woerden en kregen ze toestemming om Woerden te plunderen.”